De afgelopen weken zijn wederom voorbij gevlogen. Het heeft vooral erg veel geregend, wat ertoe leidt dat de weg op sommige stukken onder water continue staat en de PASSS Shop heeft op het punt gestaan onder te lopen. Af en toe is er een dag dat de zon schijnt, maar over het algemeen is het vooral veel regen; regenseizoen in de Filipijnen. Of zoals ze het hier ook wel noemen: winter.

Ik ben inmiddels naar verschillende verjaardagen geweest. Waar je in Nederland de jarige feliciteert bij binnenkomst, zit men hier met zijn allen in een cirkel en feliciteert men om de beurt de jarige en wenst of vertelt iets. Na het feliciteren wordt er gegeten, gedronken en vooral veel gelachen. Al het eten staat op een tafel en het is gebruikelijk vaker dan een keer eten te halen, als blijk dat het eten lekker is.
De vrouwen drinken red wine, wat hier iets mierzoets is, of whitewine, wat sterke drank is die zich een weg door je keel brand. De mannen drinken sterke drank; whisky of de whitewine. Het drinken gaat in hoog tempo door tot de fles leeg is, en als het kan wordt er dan een nieuwe fles geregeld.

Negen jaar geleden is er een grote overstroming geweest als gevolg van een typhoon. Men merkt hier veel van de klimaatsveranderingen. Er zijn meer tyfoons en hevigere regenval.
Afgelopen donderdag was er een herdenking in Infantawaar de leerlingen van verschillende middelbare scholen aan meededen. Er was een tekenwedstrijd en een theaterwedstrijd om te herdenken wat er gebeurt is en er voor te zorgen dat mensen zich realiseren dat het tijd is om te veranderen.
Woensdag was ik al bij een van de repetities van de leerlingen van PSHN geweest. Ondanks dat ik geen Tagalog spreek, kwam de boodschap van de leerlingen goed over. Ook donderdagavond was het toneelstuk een succes; de leerlingen wonnen! De poster gemaakt door een van de leerlingen kreeg de tweede prijs, een goede avond voor de school dus.

Vrijdagochtend werd ik al vroeg gewekt door luide muziek; in eerste instantie vond ik dit enigszins jammer, ik hoefde namelijk niet vroeg wakker te worden want er was geen school. Gezien ik toch wakker was, besloot ik samen met kuya Erwin een kijkje te nemen. Een goed besluit, want het bleek een bijeenkomst te zijn voor mensen met een beperking uit de regio. In de ochtend waren er een aantal speeches en de middag werd gevuld met dansen en spelletjes. Het was vooral bedoeld om de kinderen en volwassenen met beperking en hun families een leuke dag te geven; dit is gelukt!
De zus van Erwin is een sociaal werker dus ik heb direct geregeld dat ik een dagje mee mag lopen, ik ben benieuwd.

Het onderzoek op de school gaat ook aardig volgens planning; in de voorbereiding had ik rekening gehouden met verschillen in werktempo in Nederland en de Filipijnen. De vragenlijsten zijn ingevuld en de resultaten van bijna alle klassen zijn geteld. Morgen ga ik naar een van de andere locaties van de school.
Naast het afnemen van de vragenlijsten heb ik hier en daar ook ingevallen wanneer er geen leraar in de klas aanwezig was. Galgje en boter, kaas en eieren worden gewaardeerd als ook een wedstrijd in het noemen van landen in Europa, Afrika en Azië. Zodra je er een competitie-achtige tint aan geeft, worden de leerlingen heel fanatiek!

Het leven in het gezin is ook erg gezellig. Lynnette en MJ worden steeds meer als jonger zusje en broertje met het gebruikelijke geplaag natuurlijk. Er wordt veel gezongen in huis, en sowieso in de Filipijnen; zuiverheid maakt weinig uit.
Gelukkig wennen ze ook steeds meer aan mijn lompheid.

De tijd vliegt echt voorbij. Afgelopen week was de laatste echte lesweek. Volgende week dinsdag is er een kerst/familiedag en donderdag Kerst op school. Daarna gaan we met de leraren naar een spring resort en is het vakantie! Dus de komende twee weken nog even flink genieten van het Filipijnse leven en hopen op wat meer zon en minder regen voor ik de Hollandse kou weer in ga.